Τελικά τι προσφέρουμε???

Το πρωί σκεφτόμουν να γράψω τα παραδοσιακά κάλαντα λόγω της ημέρας αλλά κάτι που ειδα στον δρόμο με έκανε να αλλάξω γνώμη.
Για την ακρίβεια είναι 2 περιστατικά που με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Το πρώτο συνέβη το πρωί ,στο Μαρούσι, όπου εκεί που περπάταγα βλέπω ενά Αστεράκι να φοράει την στολή του και να λέει τα κάλαντα στα μαγαζιά και σκέφτομαι ότι κάποιο σύστημα Οδηγών θα λέει τα κάλαντα στην περιοχή, όμως έλα που δεν είδα κανένα άλλο Αστεράκι ή βαθμοφόρο αλλά την γιαγιά της μικρής να την συνοδεύει σε κάθε μαγαζί. Αυτό είναι το πρώτο περιστατικό.

Το δεύτερο συνέβη καθώς γύρναγα στο σπίτι μου στον Νέο Κόσμο κατα το μεσημεράκι και βλέπω 2 λυκόπουλα με την στολή τους με τα τριγωνάκια τους να λένε τα κάλαντα και τον πατέρα τους να τα βάζει μέσα στο μαγαζί και να περιμένει απο έξω.

Αυτά τα 2 περιστατικά με κάνουν τελικά να σκεφτώ τί πραγματικά προσφέρουμε στα παιδιά αυτά και τί ανθρώπους πλάθουμε που αργότερα θα βγουν στην κοινωνία όπως λέμε μέσα απο τον προσκοπισμό και τον οδηγισμό όταν ίδιοι οι γονείς με τέτοιες πράξεις τα ανατρέπουν εντελώς!!!

Αυτή βέβαια είναι η δικία μου γνώμη και περιμένω να ακούσω και άλλες απόψεις σχετικά με το θέμα αυτό.